ჩემი ისტორიის გმირი არის ნუცა რომელიც არის 16 წლის ის იყო მაღალი,გამხდარი,შავგრემანი ,თაფლისფერი თვალებით, ძალიან საყვრელი გოგო რომელიც ყოველთვის გამორჩეული იყო ჩაცმულობის სტილით და ყველას ყურადღებას იქცევდა.. მამა ბიზმესმენი ყავდა და ამიტომ არაფერს არ აკლებდნენ ნუცის...ნუცას ყავდა საუკეთესო მეგობარი ლიზა, ისინი ბავშვობიდან ერთად იზრდებოდნენ და ერთმანეთს არაფერს უმალავდნენ..(მე დაგანახეთ მათი დადებითი მხარე და მინდა დაგანახოთ მათი უარყოფითი მხარეც...) ლიზა და ნუცა ძალიან გათამამებული გოგოებიც იყვნენ ისინი იყვნენ ე.წ ძერსკი გოოგები.. რომლებიც ყველას ზემოდან უყურებდნენ და თავი ძალიან მაგარი ეგონათ ისინი ერთმანეტის გარდა ყველას ენაგლებოდნენ ამიტომ ბევრი სკოლელი ვერ იტანდა.. დილით ნუცა ტელეფონის ზარმა გააღვიძა.. ნუცა:გისმენთ ლიზა:ნუუცა სწრაფად ადექი ნახე რომელი საათია, სკოლაში არ მოდიხარ, დღეს ხომ 1 სექტემბერია და სკოლის დაწყების პირველივე დღესვე დავაგვიანოთ.. მალე ჩაიცვი ქვემოთ გელოდები სწრაფად მიაყარა ლიზამ.. ნუცა:ვაიმე ეგ აღარ გამხსენებია დამელოდე 10 წუთში მანდ ვარ ლიზა: მიდი მალე მალე.. ნუცა უცებ მოწესრიგდა თმები გაიშალა დაა მაგარ ვიდზე დადგა .. ნუცა: დეე მაა მე წავედიი და უცებ გავარდა სადარბაზოდან, ქვემოთ ლიზა ელოდებოდა... ლიზა: ვაა ნუცც რა მაგარ ვიდზე ხარრ ტო ნუცა: შენნც ლიზზ ვაიმე დღეს უნდა გადავრიოთ მთელი სკოლა, ყველაზე ლამაზები უნდა ვიყოთ მთელი სკოლის გოგოებს შორის... ლიზა:როგორ ყოველთვის... ამ ლაპარაკში ნუცა და ლიზა სკოლას მიუხლოვდნენ ყველა მათ უყურებდა .. ისინი კი არავის იმჩნევდნენ პირდაპირ მათი კლასისკნენ დაიძრნენ იქ ბავშვები ნახეს გადაკოცნეს.. ამ დროს ზარიც დაირეკა და მასწავებელი შემოვიდა... მასწავლებელმა ყველ მოიკიტხა შემდეგ კი გამოაცხადა... მასწი:ბავშვებო ჩვე წელს 5 ახალი მოსწავლე შემოგვემატებაა... დამელოდეთ...შემოვიყვან.. მასწავლებელი გავიდა და ხუთ წუთში ახალ მოსწავლეებთან ერთად დაბრუნდა... ორი გოოგო და 3 ბიჭი.. მასწი: გაიცანით ბავშვებო ეს ელე და ლილეა.ისინი ნუცა და ლიზა თქვენს ,უკან დასხდებიან... ესენი კი ნიკაა ლუკა და ანდრეაა... ნუცას და ლიზას ელე და ლილე თავიდანვე არ მოეწონათ.. ისინიც არანაკლებ ლამაზები იყვნენ და ეგონათ რომ კონკურენციას გაუწევდნენ...მაგარმ აი ბიჭები კი ძალიან სიმპატიურები იყვნენ .. ლიზა: აუ ესენი ვინ მოგვიჯინეს უკანნ ტოო...:@:@ ნუცა: აუ ხო ეს პროვინციელები ნახე რა.. ლიზა: ისე ეს ბიჭები რა საყვარლები არიან.. ნუცა:კაი რა ეგეთები ჩვენ არ ლიზა:გვევასებიან დაასრულა ლიზამ და ორივე გადაიხითხითეს.. მალე ზარიც გამოვიდა ყველა ერთმანეთში იერეოდა ერთი ამაბავი იყო.. ახალი მოსწავლეები ყველამ გაიცნოს ლიზას და ნუცას გარდა..რადგანაც ლიზამ და ნუცამ არ მოისურვეს მათი გაცნობა ბიჭები თვითონ მივიდნენ მათ გასაცნობად.. ლუკა:- გამარჯობათ გოგოებო ლიზა-: პრივეტ ლუკა:- მე ლუკა ეს ნიკაა ეს კიდე ანდრეა.. ნუცა:-მე ნუცა ეს კიდე ლიზა..უთხრა ნუცამ.. ლუკა,ნიკა,ანდრეა:-ძალიან სასიამოვნოა.. ნუცა,ლიზა:-რომ გითხრათ ჩვენთჳისაც თქო მოგატყუებთ.:) ნიკა:-აჰამ მაშინ დაგტოვებთ ლიზა:-არ იქნება ურიგო როცა ბიჭები გავიდნენ გოგოებმა დაიწყეს.. ნუცა:-აუ რა სოფლელბი იყვნენ მაგრამ სიმპატიურები:) ლიზა:-აუ მე ლუკა მომეწონა გოგო მაგრამ ჩვენ ეგეთეები ხო იცი რო არ გვევასებიან.. ნუცა:-სოფლელი სიმპატიურები ტო.. ლიზა:-ხოო რაა მათი გულები უნდა დავიპყროთ და მერე ჩვენებურად ნუცა:მივაგდოთ დაასრულა ნუციკომ..:) ეხლა კი დაიწყეს გეგმის შედგენა თუ როგორ დაეპყროთ ბიჭების გულები... ლიზა:-იცოდე შენ ნიკა მე ლუკა ნუცა:-მოსულა...და ანდრეას რა ვუყოთ? ლიზა:ანდრეა ბუნჩულა ტიპია და ცოდოა გავანებოთ თავიი.. ნუცა:OK მალე გაკვეთილებიც დამთავრდა გოგოები ბუფეტში ჩავიდნენ სადაც ნიკა ლუცკა და ანდრეა დახვდათ... ნუცა: -გეგმა ა უთხრა ნუციკომ ლიზას თვალი ჩაუკრა და ბიჭებისაკენ დაიძრნენ... ლიზა:-ბიჭებო ბოდიშით წეღან თუ უხეშათ გითხარით რამე ლუკა:-არაუშავს დდიდი ყურადღება არ მიგვიქცევია.უთხრა ლუკამ ლიზას და თვალი ჩაუკრა..ლიზამ უხერხულად ჩაიცინა ნუცა:-აჰამ კარგით ჩვენ დაგტოვებთ.. ნიკა,ლუკა:არ იქნება ურიგოო გოგოები გამწარებულები გამოვდნენ ნუცამ როგორც ყოველთვის დაიწყო. ნუცა:ესენი ვინები იყვნენ აუ პროსტა დახდომაც არ შემოგვთავაზეს პროსტა ეს პროვიცნვციელები ნახე რა მე თუ მაგატ ეს შევარჩინო მე აე ვიყო ნუციკო ლაცაბიძე..თქვა ნუცამ და დაასრულა.. ლიზა:-აი პროსტა გავამწარებთ რა ამას ჩვენ უპასუხოდ არ დავტოვებ და გოგოებმა სახლისაკენ აიღეს გეზი ნუცა და ლიზა მეზობლელი იყვნენ..ისინი სკოლასთან ახლოს ცხოვრობდნნენ ამიტომ მალე მივიდნენ სახლში გზაში არცერთს ხმა არ ამოუღია ეს ორივეს ძალიან უკვირდა მალე სახლსაც მიუახლოვდნენ.. ნუცა:-ლიზ მაგრად და ამ საღამოს ხო ჩამოხვალ ეზოში და გავისეირნოთ ლიზა:- კი ნუც აბა რას ვიზავ.. გოგოები ერთმანეთს დაემშვიდობნენ და სახლში შევიდნენ... ნუცას დედა: -დედიკო რა ქენი სკოლაში? ნუცა:-რავიცი დეე რა უნდა მექნა? ნუცას დედა:-დედიკო ახალი კლასლები გყავს ნუცა:-კი დე ვიღაც იდიოტები
ნუცამ ამ დროს საათს დახედა უკვე 8 იყოო ლიზის დაურეკა.. ნუცა:ლიიზ არ ჩამოხვალ? ლიზა:აუ ნუც არ გეწყინოს რა დედჩემმა მთხოვა და დეიდასთან მივყვები ნუცა:კაი არა შავს ლიზა:არ აგგიტყდეს ნუცა:გეკკადრება შენ ან მე ეგ უნდა გამიტყდეს ლიზა:ნუც მიყვარხარ ნუცა:მეც კაი კაი წადი ლიზა:კაი ხვალამდე ნუცამ გაიხედა გარეთ წვიმდა წვიმაში სიარული კი ძალაინ უყვარდა და გადაწყიეტ გაესეირნა.. წვიმის წვეთები ეცემოდნენ ირგვილივ ნუცა კი მიაბიჯებდა იმ მომენტში ყველა ,,ეკიდა,, ესე არადროს ყოფილა მიაბიჯებდა ირგვილის მხოლოდ ის და არავინ ცა ბინდით იყო მოცული ის კი მაინც მიდიოდა.მიდიოდა და სად თვითინაც არ იცოდა ალბათ უსასრულობაში..უცებ რაღაც ტკივილი იგრძნო და მოწყვეტით დაეცა მიწაზე დიახ დიახ თქვენ არ შემცდარხართ ჩიხიდან ვიღაც გამოვარდა მთვრალი ნუცას დაეჯახა უმწეო ნუცას რომელსაც არაფერი შეეძლო იმ მომენტში... მასთან ვიღაც უცნობები მიავრდნენ ყნუცა კი ტროტუალთან ეგდო და აარფერი შეეძლო..ის სრულიად უმწეო იყოო ის მალე წაიყავანეს პირადპირ საოპერაციოში შეიყვანეს..ეს ამბავი მალევე შეატყობინეს ნუცას დედასაც და ლიზასაც ვერვინ აზრზე ვერ მოსულიყო უბრალოდ ტირონდნენ და ექიმის პასუხს ელოდნენ ნუცა კი გაუნძრევლად იწვა საოპერაციო მაგიდაზე და სიკვდილს ებრძოდა.. ყველა უფალს ევდრებოდა რომ ნუცა გადაერჩინა ლიზა ჯერ კიდევ შოკში იო ვერაფერს ამბობდა ამ დროს ექიმიც გამოვდია მას ყველა მივარდა. ნუცას დედა-:ექიმო როგორ არის ჩემი შვილი მითხარით რომ გადარჩება ძალიან გთხოვთ მითხარით.. ექიმი:-პაციენტი ჯერ კიდევ კომაშია მისი გადარჩენის შანსი 40% დაველოდოთ როგორ განვითარდება მოვლენები... ლიზა:- მისი ნახვა შეიძლება? ექიმი:-ჯერ არა კიდევ რამე გაინტერსებთ? ლიზა:-არა გმადლობთ ექიმი-:კარგი მაშინ დაგტოვებთ გადიოდა დღეები ნუციკოს ამბავი ყველამ გაიგო ~ტელი სკოლა ამ ამბავზე საუბრობდა.. ყველა უფალს თხოვდა მის გადარჩენას.. ნუციკოს ოპერაციას უტარებდნენ 3 დღეში რომელიც გადაწყვეტდა მის ბედს .. მამისმა უამრავი პროფესორი ჩამოიყვანა სხვადასხვა ქალაქებიდან და აი დადგა ესს დღე რომელსაც ყველა შიშით ელოდა... ნუცას დედა:-ექიმო ძალიან გთხოვთ შვილი გადამირჩინეთ ფულზე პრობლემა არ იქნება ოღონდ ჩემი ერთადერთი ქალიშვილი გადამიღცინეთ და ყველაფერს გავაკეთებ.. ექიმი:ძალებს არ დავზოგავთ და ყველანაირად შევეცდებჲტ რომ ის გადავარჩინოთ.. ნუცას დედა:-გმადლობთ ექიმო ოპერაცია 6 საათი გაგრძელდა ყველა ძალაინ ნერვიულობდა უამრავი ხალხი იყო მისული და აი ექიმიც გამოვიდა..ყველა მას მივარდა ნუცას მამა:-ექიმო როგორ არის ჩემი ქალიშვილი ნუცას დედა:- არაფერი დამიმალოთ გთხოვთ პირდაპირ გვითხარით.. ექიმი:-გილოცავთ ოპერაცია კარგად დასრულდა ნუცა ძლიერი გოგონა აღმოჩნდა ის კომიდან გამოვიდა და რამოდენიმე საატში მის ნახვასაც შეძლებთ.. ლიზა: -გმადლობთ ღმერთო მადლობთ რომ ჩემი დაიკო გადამირჩინე
