1))ხანდახან სცენიდან ჩამოსვლის მერე ხვდები, თუ რა როლს თამაშობდი 2))იქონიე ისეთი სახე და ხასიათი რომელიც თავად შექმენი და გამხიარულებს.არასოდეს იარო ნიღაბით,იყავი ლომიც და მელაც,ოღონდ იცოდე რა,სად და როდის!. 3))მე მინდა რაღაც ახალი და რაღაც უფრო სხვა, ცა მინდა უფრო მაღალი და უფრო ვრცელი ზღვა!..... 4))ჩემი ლექსები მე სისხლით ვწერე, სისხლით რომელსაც სიცოცხლე ჰქვია! და ჩემი სულიც,როგორც სიცოცხლე, ტრიალებს როგორც ნასროლი ტყვია! 5))სიცოცხლე წამია-მიიღე,სიცოცხლე ოცნებაა-აიხდინე, სიცოცხლე სევდაა-გადალახე,სიცოცხლე სიყვარულია-დატკბი 6))მოგენატრები!.. ჯერ არა... მერე ...უფრო მერე, კიდევ მერე, შორს... იქნებ ამ ქვეყნად არც .... თუმცა ოდესმე!.. 7))ამქვეყნად არაფერია მეგობრობაზე უკეთესი და საამო.ცხოვრებას რომ მეგობრობა გამოაკლო ,ეს იგივეა რომ დედამიწას მზის სხივი წაართვა 8))ვერაფერს შექმნი და ვერ იცხოვრებ, თუკი ღიმილი არ შეგიძლია 9))იცურე მშვიდად და სამყარო თვითონ წაგიყვანს იქ სადაც მიდის... 10))ახლა ეს ცხოვრება ისე დამღლელია ,ისე ვიწროვდება ჩემი ატმოსფერო, ახლა ისე მინდა სადმე დავიკარგო, არვინ მომძებნოს და არვინ გამიხსენოს...... !!!!!! 11))მენატრები!!!ჰკივის ჩემში ისევ შენი მონატრება, მენატრები!!! და სიშორეს მწარე სევდაც ემატება!! 12))მიყვარხარ იმიტომ ,რომ მთელი სამყარო ხელს მიწყობდა შენ,რომ მეპოვნე 13))ზოგი ცხოვრებას სცენას ადარდებს, ყველა გარკვეულ როლს, რომ თამაშობს... მსახიობებო ... მე გამატარეთ ! თქვენმა თამაშმა მე ვერ გამართო 14))დროს ალბათ ეს გზა გაიყვანს არ ვიცი, საით წამიყვანს ქუჩებში მარტო დავდივარ,მთვარე მეგზურად დამყვება,გზად მხოლოდ კვალი დარჩება და მასაც გული დასწყდება ... 15))შეიძლება საათი გაჩერდეს მაგრამ დრო არსოდეს გაჩერდება...გავიდეს წამები,წუთები,საათები,დღეები,თვეები,წლები მაგრამ შენდამი სიყვარული არასოდეს განელდება... 16))ადამიანი არასდროს არ არის ისეთი უბედური როგორიც მას ეჩვენება და არასოდეს არ არის ისეთი ბედნიერი როგორიც მას უნდა 17))ვერასდროს იპოვი ცისარტყელას, თუკი მუდამ მიწას დაჰყურებ... 18))მას,ვინც იცის,რომ საკმარისი საკმარისია,ყოველთვის ექნება საკმარისი 19))სადღაც სიახლოვე დაირღვა ტანგოში, ვიღაცამ უსიტყვოდ ვიღაცა დატოვა, მგზავრები დავკარგე და ახლა ვაგონში ყველაფრით, ყველასთვის, ყველაზე მარტო ვარ. 20))ადამიანი როდის ხდება საკუთარი თავის მოძღვარი?_როცა საკუთარ თავს იმას დაუწუნებს რასც სხვებს უწუნებს!
|